Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Επί ξυρού ακμής η ψυχική υγεία των λογιστών-φοροτεχνικών


Παρόλο που βαδίζουμε αισίως προς το τέλος του δεύτερου μήνα του έτους 2014, πολλά από τα ερωτήματα που βασανίζουν όλους εμάς που είχαμε την τύχη ή μάλλον την ατυχία να ακολουθήσουμε το επάγγελμα του λογιστή-φοροτεχνικού, δεν έχουν βρει ακόμη απαντήσεις.

Τα ερωτήματα αυτά δεν έχουν να κάνουν με τις υπαρξιακές μας αγωνίες, ούτε με τις μεταφυσικές αναζητήσεις μας, αλλά αφορούν στην ορθή αντιμετώπιση πολλών ζητημάτων που μπήκαν στην επαγγελματική μας ζωή μετά την καθιέρωση όλων των νέων διατάξεων που ισχύουν ήδη από 1.1.2014.

Τα τελευταία χρόνια, όσα διαδραματίζονται στον επαγγελματικό μας χώρο έχουν χαρακτηριστεί -όχι αδίκως- ως τραγελαφικά, όμως το τελευταίο διάστημα το κακό έχει παραγίνει. Ζούμε καθημερινώς σκηνές απείρου κάλλους! Πρωταγωνιστές στη θεατρική παρωδία που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας είναι οι άνθρωποι του υπ. Οικ. και θεατές όλοι εμείς που εκόντες-άκοντες, παρακολουθούμε την κακόγουστη αυτή παράσταση. Αν και ως θεατές δεν έχουμε πρόσβαση πίσω από την κουίντα -ώστε να βλέπουμε τι γίνεται στα παρασκήνια-, οσμιζόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά.  

Ίσως είναι η μοναδική φορά που ενώ δεχόμαστε καταιγισμό εγκυκλίων, οι απορίες μας αντί να λιγοστεύουν αυξάνονται! Μετά την κοινοποίηση των αποφάσεων από το υπ. Οικ. τα ερωτήματα ξεπηδούν το ένα μετά το άλλο κι αν κάποιος προσπαθήσει να τα απαντήσει, τότε θα νιώσει ως σύγχρονος Ηρακλής που παλεύει με την Λερναία Ύδρα...



Στο σφυροκόπημα των αποφάσεων συμμετέχουν και άλλα υπουργεία δημιουργώντας ένα συνονθύλευμα αποφάσεων και εγκυκλίων που έχει ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της αγωνίας και της ανασφάλειας όλων των συναδέλφων.

Το αβέβαιο και συνεχώς μεταβαλλόμενο φορολογικό τοπίο, η έλλειψη ξεκάθαρων διατάξεων, οι αμφιλεγόμενες ερμηνευτικές προσεγγίσεις, οι ασφυκτικές καταληκτικές προθεσμίες, ο φόρτος εργασίας των τρεχουσών υποχρεώσεων, τα μεγάλα πρόστιμα που καραδοκούν και άλλα πολλά, σφίγγουν σαν βρόχος τον λαιμό των συναδέλφων λογιστών-φοροτεχνικών που αδυνατούν να ακολουθήσουν τους φρενήρεις ρυθμούς. Η ψυχική υγεία όλων των συναδέλφων έχει κλονιστεί με όσα διαδραματίζονται καθημερινά και το άγχος έχει κυριεύσει την ψυχή τους.

Μέσα από τις λίγες αράδες αυτού του κειμένου δεν προσπαθώ να αναγορεύσω τον εαυτό μου ως έναν νέο κήνσορα, ούτε εποφθαλμιώ κάποιο αξίωμα ή κάτι σχετικό. Οι σκέψεις μου είναι αυθόρμητες και οι λέξεις αποτυπώνονται -μέσω της ηλεκτρονικής μου γραφίδας-, έτσι όπως ακριβώς πηγάζουν από μέσα μου δίχως ίχνος ιδιοτέλειας. Ο μόνος λόγος που με οδήγησε στη σύνταξη του παρόντος είναι η εσωτερική μου ανάγκη να βγουν εκ νέου στην επιφάνεια οι προβληματισμοί και η αγανάκτησή μου που ενδεχομένως να συμπίπτουν και με τους προβληματισμούς άλλων συναδέλφων. Βέβαια, παρακολουθώντας καθημερινά τις εξελίξεις διαπιστώνω ότι υπάρχει κοινός τόπος με την πλειοψηφία των συναδέλφων στο θέμα αυτό, γεγονός που με καθησυχάζει λίγο. Σε διαφορετική περίπτωση θα ένιωθα όπως ένας τρελός που συναναστρέφεται με λογικούς.

Πάντως αν κρίνω από τις δυναμικές κινητοποιήσεις των απανταχού συνδικαλιστικών φορέων του κλάδου μας, τότε είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι απόψεις και οι προσωπικοί προβληματισμοί μου είναι ταυτόσημοι με τους προβληματισμούς της πλειονότητας των συναδέλφων. Επίσης, ένα άλλο θετικό συμπέρασμα όλης αυτής της κινητοποίησης είναι η σύμπνοια απόψεων που αρχίζει δειλά δειλά
-ευτυχώς- να  εκτοπίζει τις παλιές έριδες μεταξύ των διαφόρων συνδικαλιστικών φορέων.

Επί τη ευκαιρία να τονίσω ότι, η Διαδικτυακή Ομάδα Παρέμβασης Λογιστών σε μια από τις δραστηριότητές της καλεί όλους -συναδέλφους και επαγγελματίες-, στην Πανελλαδική Συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος που θα πραγματοποιηθεί στις 7/3/14 και ώρα 13 μ.μ.Δείτε τη σχετική είδηση: Πανελλαδική συγκέντρωση λογιστών στο Σύνταγμα στις 7.3.2014

Κλείνοντας να μεταφέρω ένα εύλογο ερώτημα που μου τέθηκε από κάποιους συναδέλφους:
«Μα καλά, ποιοι ευθύνονται κατά τη γνώμη σου για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο υπ. Οικ.;».Στο ερώτημα αυτό δεν γνωρίζω να απαντήσω με βεβαιότητα, ούτε είναι του παρόντος η απόδοση ευθυνών. Το μόνο όμως που έχω να σημειώσω είναι ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορεί επ' ουδενί λόγω να συνεχιστεί. Η υπομονή έχει και τα όριά της.
Η επαγγελματική και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια των λογιστών-φοροτεχνικών σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνουν αθύρματα στα χέρια ανθρώπων αδέξιων ή ανθρώπων με ανερμάτιστη σκέψη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου